Η όσφρηση είναι η πιο μαγική από τις αισθήσεις. Γιατί συνδέεται άμεσα με τη μνήμη.
Σκέψου για λίγο τα μυρωδάτα της καθημερινότητας σου:
*Πόσες φορές δεν φέρνεις στον νου έναν δικό σου άνθρωπο, αμέσως μόλις κάποιος
άγνωστος περάσει από δίπλα σου γιατί τυχαίνει να φοράνε το ίδιο άρωμα;
*Η μυρωδιά από το μολύβι που μόλις έξυσες δεν σου ξυπνάει αναμνήσεις; Το σχολείο, τα
θρανία, την τάξη.
*Η μυρωδιά του κάθε ανθρώπου που είναι διαφορετική και μοναδική;
Σε μία τηλεοπτική σειρά που δούλευα αφού τελείωσα με το γύρισμα, είχα χάσει την
προσωπική μου μπλούζα στο βεστιάριο όλου του καστ των ηθοποιών. Μιλάμε για
απίστευτη ποσότητα ρούχων, άπειρες κρεμάστρες κτλ. Η ενδυματολόγος έψαχνε μαζί με
μένα χωρίς επιτυχία το μπλουζάκι μου για αρκετή ώρα. Ήταν ένα απλό μαύρο φανελάκι.
Βρήκε ένα. Το μύρισε και μου είπε, «Ναι αυτό είναι το δικό σου. Μυρίζει εσύ..!»
Φοβερό;
*Το σπίτι της μανούλας μόλις μπαίνω, που έχει τη δική του ξεχωριστή μυρωδιά, κατευθείαν
με κάνει να νιώθω παιδί. Η μυρωδιά των παιδικών μου χρόνων είναι αυτή!
(Μαζί με το «άρωμα» από το γιουβέτσι-σπεσιαλιτέ της.)
*Τα γεμιστά της μπορώ να τα ξεχωρίσω από μακριά. Πάλι από τη μυρωδιά.
*Κλασσική αγαπημένη μου βόλτα είναι στο τμήμα με τα αρώματα των καταστημάτων
καλλυντικών. Χάνεσαι στα μπουκαλάκια. Αισθήσεις και παραισθήσεις. Και μετά
μπερδεύεσαι από τα τόσα αρώματα και… Φτου κι απ΄ την αρχή!
Τι ωραία να μυρίζεις όμορφα. Να βρεις αυτό το άρωμα που σε αντιπροσωπεύει. Που σου
φτιάχνει το κέφι και τη διάθεση!
*Ακόμα και το σπίτι όταν μυρίζει απορρυπαντικό, χαμογελάω. Μυρίζει καθαριότητα.
*Τα αρωματικά κεριά στο σαλόνι μπορούν να με ταξιδέψουν το βραδάκι που τα ανάβω.
Σανταλόξυλο, oriental, πιπεράτα γενικά. Μου αρέσουν. Και με χαλαρώνουν.
*Το χώμα μετά τη βροχή. Εισπνέω βαθιά κάθε φορά. Τόσο πολύ την αγαπώ αυτή την
ευωδία.
* Ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα. Το δεντρολίβανο, η λεβάντα και ο βασιλικός.
*Το τζάκι και η μυρωδιά του ξύλου που καίγεται, που φέρνει κατευθείαν στο μυαλό τον
χειμώνα και το χουχούλιασμα;
*Τα ποπ κορν στο σινεμά, πάντα μου στέλνουν μυρωδάτα κύματα για να τα πάρω στην
αγκαλιά μου βλέποντας ταινία.
*Οι μυρωδιές
-του φούρνου της γειτονιάς όταν βγαίνει το ψωμί τις πρωινές ώρες
-του βενζινάδικου με την ιδιαίτερη έντονη μυρωδιά του πετρελαίου
-του βιβλιοπωλείου από το χαρτί των καινούριων βιβλίων.
Σου σπάνε τη μύτη.
*Και… το άρωμα του δέρματος του.
Όλες οι μυρωδιές είναι μνήμες τελικά.
Και όλες οι παραπάνω είναι η «βιβλιοθήκη» των αρωμάτων της ζωής μου.
Εσένα; Ποιες είναι οι δικές σου αγαπημένες μυρωδιές;
Xxx
Κατερίνα
ΥΓ: Όχι, δε θα σου γράψω για κακοσμίες και δυσωδίες. Ούτε να τις σκέφτομαι!