Quantcast

Περιπέτεια στον Όλυμπο

{"ws":5898,"s":"728x90","h":"adman.antenna.gr"}
{"ws":6093,"s":"320x50","h":"adman.antenna.gr"}

Μια φορά κι έναν καιρό μία παρέα αποφάσισε να ανέβει και να κατέβει τον Όλυμπο μέσα σε δύο 24ωρα. Δεν υπήρχαν αθλητές ανάμεσα τους, μόνο δύο έμπειροι πεζοπόροι που επιστρέφουν κάθε χρονιά στο ψηλότερο βουνό της Ελλάδας.

Και το πιο επικίνδυνο;

Η ανάβαση στον Μύτικα

Στην παιδική μου φαντασία ο Δίας ή και ολόκληρο το δωδεκάθεο κατοικούσαν εκεί. Στην βουνοκορφή της Ελλάδας που νομίζεις πως βλέπεις όλη τη χώρα. Η θέα απερίγραπτη με λόγια. Μετά από 8 ώρες ανάβαση (με πολλές όμως στάσεις γιατί είμαστε αρχάριοι στην πεζοπορία με τόσο απότομη κλίση), φτάσαμε στο Λούκι. Το σημείο που ξεκινάς για τα τελευταία 300m που σε οδηγούν στην κορυφή των κορυφών.

Η προσπάθεια

Νόμιζα πως θα τα καταφέρω. Είχα την πίστη πως μπορώ. Τόσοι και τόσοι έχουν καταφέρει να πατήσουν πόδι στην κορυφή. Ξεκίνησα δυναμικά, προσπαθώντας να μην κοιτάω πίσω. Γκρεμίλα…  Σκεφτόμουν τι όμορφο είναι να θέτεις στόχους και να τους επιτυγχάνεις. Ξόρκιζα τον φόβο μου με λογικές σκέψεις: «Τσεκάρεις κάθε πέτρα ότι είναι σταθερή και προχωράς. Βήμα-βήμα προς το τελικό σημείο. Ένα σταθερό πάτημα τη φορά με ψυχραιμία».

 Όμως το μυαλό μου με πρόδωσε. Οι σκέψεις με κατέβαλλαν. Ένιωθα πως η ισορροπία μου είναι εύθραυστη και πως η ζωή μου κρέμεται από μία κλωστή. Αιωρούμουν στο κενό. Η αδρεναλίνη μου χτύπησε κόκκινο και μόλις πέρασα μία μπρούτζινη ταμπέλα που ήταν εις μνήμην ενός 14χρονου αγοριού που έχασε τη ζωή του στο σημείο, με έπιασε πανικός.

 Ένιωθα πως γλιστράω… Σε ένα βραχάκι στην άκρη του γκρεμού δήλωσα στους 3 φίλους μου πως σταματάω επί τόπου. Ούτε και αυτή η απόφαση ήταν λογική. Θα καθόμουν πάνω από μία ώρα να τους περιμένω γατζωμένη σε ένα βράχο σε όρθια θέση;

Η ομάδα

Οι φίλοι μου τα έχασαν. Είχα πεισματικά στηλώσει τα πόδια και δεν ήθελα να φτάσω ούτε ένα μέτρο πιο ψηλά. Αλλά δεν μπορούσαν να με αφήσουν να αιωρούμαι εκεί. Φώναξαν από μακριά έναν Σέρβο ορειβάτη που σχεδόν χόρευε πάνω στους ολύμπιους απόκρημνους βράχους κατεβαίνοντας από την κορυφή και του ζήτησαν στα αγγλικά να με βοηθήσει προς τα κάτω. Έτσι και έγινε. Με τη βοήθεια του, σε λιγότερο από δέκα λεπτά τα πόδια μου άγγιζαν επίπεδο έδαφος. Ανακούφιση. Αγαλλίαση. «thank you, thank you», του είπα περίπου 20 φορές ενώ τον αποχαιρετούσα.

Το πιο περίεργο σήμα από το υπερπέραν

Δεν τα είχα καταφέρει. Μάλιστα, ήδη είχα αρχίσει να φοβάμαι και για τους 3 φίλους μου. Αναρωτιόμουν αν θα έχει αίσιο τέλος αυτή η περιπέτεια. Ήθελα να γκουγκλάρω πόσοι θάνατοι έχουν συμβεί στο σημείο που λίγο νωρίτερα εγώ χαροπάλευα με τον εαυτό μου και τις αντοχές μου.

Ένιωθα ζωντανή… αλλά και απογοητευμένη με μένα. «Λιποψύχησες», μου ψιθύριζα. «Δεν ολοκλήρωσες αυτό που ήθελες να καταφέρεις. Λιποψύχησες.»

Όλο αυτό το διάστημα δεν υπήρχε σήμα στα κινητά ούτε για αστείο. Δεν μπορούσα να στείλω ούτε ένα μονολεκτικό sms.

Και τότε… περιμένοντας τους υπολοίπους να επιστρέψουν, βγήκε στην οθόνη του κινητού μου ένα link. Είχε φτάσει μόλις -μάλλον από το υπερπέραν.

Ο διευθυντής της google

Το άνοιξα και βρήκα ένα άρθρο με την ομιλία του διευθυντή της google, Sundar Pichai, διάρκειας μόλις 60 δευτερολέπτων.

Εν ολίγοις έλεγε: «Φανταστείτε πως η ζωή είναι ένα παιχνίδι με 5 μπάλες που χειρίζεστε στον αέρα προσπαθώντας μην πέσουν.

 Η μία είναι από λάστιχο, οι υπόλοιπες από γυαλί.

 Οι 5 μπάλες είναι: η εργασία, η οικογένεια, η υγεία, οι φίλοι, η ψυχή.

Δε θα αργήσετε να καταλάβετε πως η λαστιχένια είναι η εργασία. Όσες φορές κι αν πέσει θα αναπηδήσει. Όλες οι άλλες αν πέσουν είτε θα ραγίσουν είτε θα σπάσουν.»

Όσα σοφά είπε μπορούμε να τα αναλύουμε για ώρες.

Εγώ όμως μόνη στην άκρη του βουνού, είχα ανατριχιάσει ολόκληρη. Το σύμπαν με καθησύχαζε για την επιλογή μου. Δεν άξιζε το ρίσκο. Δεν άξιζε ο φόβος. Δεν είμαι αθλήτρια και σίγουρα δεν έχω κάνει μαθήματα αναρρίχησης. Το μυαλό μου και η φοβία μου μπλόκαραν την επιθυμία μου για την υπέρβαση.

Έχεις φτάσει ποτέ στο σημείο να σκέφτεσαι: «Δεν είμαι έτοιμη να πεθάνω. Έχω πολλά ακόμα να ζήσω»;  Σου εύχομαι να μην το σκεφτείς ποτέ γιατί θα σημαίνει ότι βρίσκεσαι σε οριακό σημείο!

Έβαλα λοιπόν την υγεία πάνω από όλα. Την ασφάλεια πάνω από την γεύση της επιτυχίας.

Τι με έμαθε το βουνό:

  • Ότι δεν πρέπει να υπερεκτιμάω τις δυνατότητες μου
  • Ότι ο σωστός εξοπλισμός και η προετοιμασία είναι κολοσσιαίας σημασίας. Σώζει ζωές.
  • Ότι χωρίς σήμα στο κινητό μου η μαμά μου πήγε και ήρθε κάμποσες φορές, με εμένα να ακούω γκρίνια αφότου επέστρεψα
  • Ότι μπορώ να κοιμηθώ σε καταφύγιο με άλλα 30 άτομα στο ίδιο δωμάτιο
  • Ότι το πιο ωραίο φαγητό του κόσμου είναι τα μακαρόνια με κιμά μετά από 8ωρη πεζοπορία
  • Ότι αγαπάω τη φύση. Ο Όλυμπος έχει εντελώς αντιφατικά τοπία. Καταπράσινα στην αρχή με πανύψηλα δέντρα. Κι όσο ανεβαίνεις το βουνό καραφλιάζει και το τοπίο είναι σεληνιακό.
  • Αξίζει να πας έστω και μια φορά στη ζωή σου στο οροπέδιο των Μουσών. Και να δεις την ανατολή από εκεί…
  • Αυτός που ανεβαίνει στο μονοπάτι έχει προτεραιότητα σε σχέση με αυτόν που κάνει κατάβαση. Είναι ο νούμερο ένα κανόνας του trekking
  • Έχουν γίνει πολλά θανατηφόρα ατυχήματα στον Όλυμπο τα τελευταία χρόνια και αυτό οφείλεται εν μέρει στην άγνοια κινδύνου αλλά και στην έλλειψη σωστού εξοπλισμού όπως και στην υποτίμηση των καιρικών φαινομένων.
  • Υπάρχουν και κάποιοι στόχοι που δεν μπορούμε να τους πετύχουμε
  • Ότι όλα τα καταφύγια τροφοδοτούνται από γαϊδουράκια που ανεβοκατεβάζουν προμήθειες
  • Μην ανέβεις στον «δρόμο του Γολγοθά» όπως τον λένε, αν έχεις υψοφοβία ή ακροφοβία.
  • Όταν συναντάς κάποιον άγνωστο στα μονοπάτια ενώ κατεβαίνεις να του εύχεσαι «Καλή Ανάβαση». Είναι όπως λέμε εμείς «Καλημέρα».
  • Δεν είμαστε όλοι για όλα
  • Το σώμα μου αφού γύρισα πονούσε για 3 μέρες
  • Στις κακουχίες γινόμαστε περισσότερο αλτρουιστές
  • Μου αρέσει ακόμα περισσότερο να κοιμάμαι στην αγκαλιά «του», όταν είμαστε μέσα σε sleeping bag και έξω κάνει ψοφόκρυο
  • Οι ομάδες γράφουν ιστορία

 

Xxx

Κατερίνα

Υγ: οι φίλοι μου επέστρεψαν από τον Μύτικα σώοι και αβλαβείς. Είμαι πολύ περήφανη που τα κατάφεραν. Τους χειροκρότησα με δέος!

 

{"ws":5901,"s":"300x600","h":"adman.antenna.gr"}
{"ws":5900,"s":"300x250","h":"adman.antenna.gr"}

Μοιράσου το:

{"ws":5896,"s":"300x250","h":"adman.antenna.gr"}
{"ws":5901,"s":"300x600","h":"adman.antenna.gr"}
{"ws":5899,"s":"970x250","h":"adman.antenna.gr"}
{"ws":6089,"s":"300x600","h":"adman.antenna.gr"}

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Κατερίνα Γερονικολού: “Πήγα στη Μιμή Ντενίση και μου είπε ότι είχε κλείσει για τον ρόλο τη Βάσω Λασκαράκη”

Καλεσμένη στην εκπομπή «Ελένη» το μεσημέρι της Δευτέρας βρέθηκε η Κατερίνα Γερονικολού, η οποία παραχώρησε μια συνέντευξη εφ΄όλης της ύλης στην Ελένη Μενεγάκη. Μεταξύ άλλων...

Η on camera αμηχανία της Κατερίνας Γερονικολού: “Τώρα αυτό με φέρνει σε δύσκολη θέση…”

Δηλώσεις στις τηλεοπτικές κάμερες έκανε η Κατερίνα Γερονικολού, με αφορμή την πρεμιέρα της ταινίας “Κουραμπιέδες από χιόνι” που πρωταγωνιστεί. Μια από τις ερωτήσεις που δέχτηκε η...

Βάσω Λασκαράκη: Η σχέση με τον Γιάννη Τσιμιτσέλη και το ενδεχόμενο να συνεργαστεί με τη Κατερίνα Γερονικολού

Μια εκ βαθέων συνέντευξη στο περιοδικό “ΟΚ!” και τον δημοσιογράφο Γιώργο Πράσινο έδωσε η Βάσω Λασκαράκη. Η γνωστή ηθοποιός, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στον πρώην σύζυγό της, Γιάννη...

Κατερίνα Γερονικολού: Η εξομολόγηση για τον θάνατο του πατέρα της! “Σαν σήμερα έφυγε…”

Καλεσμένη στην εκπομπή "Στούντιο 4" ήταν η Κατερίνα Γερονικολού και μεταξύ άλλων μίλησε για την απώλεια του πατέρα της. «Έχουν περάσει πολλά χρόνια και σαν...

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Τατιάνα Στεφανίδου: Το φόρεμά της έχει το χρώμα της σεζόν! Ταιριάζει σε ξανθές & μελαχρινές

Με ένα φόρεμα που έχει αναμφίβολα το χρώμα της σεζόν εντοπίσαμε στο Instagram την Τατιάνα Στεφανίδου, το οποίο ταιριάζει και σε ξανθές αλλά και...