Η Πλατφόρμα (Ισπανικά: El hoyo, μετάφραση: Η τρύπα), στα Αγγλικά: The Platform, είναι μια ισπανική ταινία επιστημονικής φαντασίας-τρόμου του 2019 που σκηνοθετήθηκε από τον Galder Gaztelu-Urrutia.
Η ταινία είναι τοποθετημένη σε ένα μεγάλο “Vertical Self-Management Center” σε στιλ πύργου. Οι κάτοικοί του, οι οποίοι αλλάζουν όροφο κάθε 30 ημέρες, τροφοδοτούνται μέσω μιας πλατφόρμας, η οποία είναι γεμάτη φαγητά και ξεκινώντας από τον πρώτο όροφο, κατεβαίνει επίπεδα μέχρι να φτάσει στο τελευταίο. Το σύστημα αυτό, οδηγεί αναπόφευκτα σε συγκρούσεις, καθώς οι κάτοικοι στα ανώτατα επίπεδα μπορούν να τρώνε όσο περισσότερο μπορούν, με κάθε επίπεδο να λαμβάνει μόνο τα υπολείμματα των προηγούμενων.
Το καστ της ταινίας περιλαμβάνει τους Iván Massagué, Antonia San Juan, Zorion Eguileor, Emilio Buale Coka και Alexandra Masangkay.
Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο του 2019, όπου κέρδισε το Βραβείο People’s Choice για το Midnight Madness. Στο TIFF, η ταινία εξασφάλισε επίσης μια παγκόσμια συμφωνία ροής με το Netflix και κυκλοφόρησε στην υπηρεσία ροής στις 20 Μαρτίου 2020.
Όσον αφορά τις κριτικές, η ταινία έχει βαθμολογία έγκρισης 80% με βάση 89 κριτικές, με μέση βαθμολογία 7,13 / 10. Η κριτική συναίνεση του ιστότοπου έχει ως εξής: “Παρόλο που μερικές φορές μπορεί να αισθάνεσαι μπερδεμένος, η πλατφόρμα είναι ένα εφευρετικό και συναρπαστικό δυστοπικό θρίλερ.” Στο Metacritic, η ταινία έχει μέσο σταθμικό σκορ 73 στα 100, με βάση 15 κριτικούς, υποδεικνύοντας “γενικά ευνοϊκές κριτικές”.
Ο Norman Wilner του Now προέβλεψε σωστά ότι η ταινία θα κέρδιζε το Βραβείο People’s Choice, δίνοντάς της βαθμολογία πέντε-N και γράφοντας ότι η ταινία “έχει τα πάντα: χαμηλή κωμωδία, πολιτική αλληγορία, ανατροπές αριστερού πεδίου, εκπληκτικές εκπλήξεις από το πλήθος, θεαματική βία , σαδισμό, αλτρουισμό και ακόμη πιο θεαματική βία, όλα τυλιγμένα σε μια ταινία τρόμου υψηλής έννοιας που μετακινεί την υπόθεση του Cube σε μια ανελέητη κάθετη δομή. Είναι τραγικό και συναρπαστικό, όπως το grindhouse [Luis] Buñuel. Και δεν αναβοσβήνει ποτέ. ”
Η ταινία έχει συγκεντρώσει νέες κριτικές μετά την αύξηση της δημοτικότητάς της κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19. Ο Sam Jones στο The Guardian πρότεινε ότι ήταν «η τέλεια παραβολή για τη ζωή στην εποχή του κορονοϊού και μια σπλαχνική έρευνα για το πώς μια κρίση μπορεί να εκθέσει όχι μόνο τη διαστρωμάτωση της ανθρώπινης κοινωνίας αλλά και τα αμετάβλητα σκέλη εγωισμού που κωδικοποιούνται στο DNA μας».
