Τα τελευταία χρόνια έχει δειχθεί ότι η ανάπτυξη κακοήθων νεοπλασμάτων δεν φείδεται ηλικιών, με αποτέλεσμα όλο και περισσότερα περιστατικά να διαγιγνώσκονται σε νεαρότερες ηλικίες. Αυτονόητο είναι ότι η αντιμετώπισή τους έχει σαν βασικό στόχο την ασφαλέστερη και σύμφωνα με τα διεθνή βιβλιογραφικά δεδομένα θεραπευτική προσέγγιση, η οποία όμως πρέπει να λαμβάνει υπόψη εξατομικευμένα τα δεδομένα κάθε ασθενούς.
Ειδικά σε ό,τι αφορά τον γυναικολογικό καρκίνο, γυναίκες νεαρής ηλικίας που επιθυμούν να διατηρήσουν την αναπαραγωγική τους ικανότητα και να αποκτήσουν παιδιά, μπορεί να προσβληθούν από καρκίνο ωοθηκών, καρκίνο τραχήλου μήτρας είτε καρκίνο σώματος μήτρας. Στις περιπτώσεις αυτές η διατήρηση της γονιμότητας είναι εφικτή υπό προϋποθέσεις. Η επιθυμία της ασθενούς για τεκνοποίηση λαμβάνεται υπόψη και είναι αναγκαία συνθήκη, δεν είναι όμως η καθοριστική στην τελική απόφαση, μιας και το κύριο μέλημά μας είναι η ζωή της.
