Τίποτα μα τίποτα μα τίποτα, δεν μπορεί να σε κάνει να συνειδητοποιήσεις (συνήθως ξαφνικά και αναπάντεχα) ότι δεν κατέχεις πλήρως κάποιον, όσο η ανακάλυψη ότι κοιμάται με κάποιο τρίτο πρόσωπα. Όσους όρκους αγάπης και αιώνιας πίστης κι αν έχετε ανταλλάξει, όσους στόχους – όνειρα κι αν έχετε κάνει πραγματικότητα μαζί, όσα κινητά και ακίνητα κι αν μοιράζεστε, όσα παιδιά κι αν έχετε αποκτήσει, η αλήθεια τελικά είναι μία: «κανείς δεν είναι κανενός». Ακόμα επομένως κι αν υπάρχουν πολλά κοινά που μοιράζεστε και ανήκουν και στους δύο σας, αυτό που σίγουρα δεν σας ανήκει ποτέ είναι ο άλλος.
Φυσικά αυτό αντιβαίνει στην ρομαντική θεώρηση του έρωτα που κυριαρχεί, καθώς όλοι βαθιά μέσα μας θέλουμε να πιστεύουμε ότι «μια φορά στα χίλια χρόνια γίνεται η αγάπη αιώνια» (και όλως τυχαίως θα είναι η δική μας αυτή η ξεχωριστή αγάπη). Κι όμως η ζωή αιώνες τώρα μας διαψεύδει. Οι μύθοι καταρρέουν και η «αιώνια πίστη» είναι ένας στόχος στις περισσότερες των περιπτώσεων ανέφικτος. Όπως ακριβώς και η πεποίθηση της «αδελφής- ψυχή» και της «αγάπης άνευ όρων».
Εκείνο, ωστόσο, που φαίνεται ότι δημιουργεί τα περισσότερα προβλήματα στις σχέσεις είτε κάνει την εμφάνισή της μια απιστία είτε όχι είναι οι κτητικές πεποιθήσεις σχετικά με τον σύντροφό μας.
Από πού πηγάζουν τα προβλήματα που δυσκολεύουν τα σύγχρονα ζευγάρια
Ας ξεκινήσουμε από το θεσμό του γάμου από έρωτα, που χαρακτηρίζει τις σύγχρονες κοινωνίες. Όπως εξηγεί η Αλεξάνδρα Μιχοπούλου, ψυχολόγος-σεξολόγος Αλεξάνδρα Μιχοπούλου, επιστημονική συνεργάτης του Σεξολογικού Ινστιτούτου, υπάρχει μια δομική αντίφαση στην καρδιά του σύγχρονου ρομαντικού γάμου και από εκεί πηγάζει το πρόβλημα.
Διαβάστε περισσότερα για την ψυχολογία στις σχέσεις στο Bestofyou.gr
