Η Δήμητρα Ματσούκα εξομολογείται: “Έφτασα στο σημείο να λυπάμαι για ό,τι ήμουν…”

Η Δήμητρα Ματσούκα μίλησε για όλους και για όλα στο περιοδικό OK! και στον Νίκο Γεωργιάδη.

Η εντυπωσιακή ηθοποιός, έδωσε μία σπάνια συνέντυεξη, με αφορμή την επιστροφή της στο θεατρικό σανίδι, στην παράσταση «Μαθήματα Κωμωδίας».

Μεταξύ άλλων, η λαμπερή Δήμητρα Ματσούκα, αναφέρθηκε στην αναγνωρισιμότητά της αλλά και τον ρόλο της μοιραίας που τη στιγμάτισε.

Πίστευες τότε ότι θα γινόσουν τόσο γρήγορα αυτό που λέμε «πρώτο όνομα» και θα παρέμενες περιζήτητη είκοσι χρόνια μετά;

Το πίστευα μέσα μου, αλλά όχι με τη συγκεκριμένη δουλειά (σ.σ. το Κάτι τρέχει με τους δίπλα). Το αντίθετο βασικά. Ήμουν σίγουρη ότι δεν θα τη δει κανείς αλλά εγώ θα μάθαινα κάτι από κωμωδία, αφού στη σχολή μόνο δραματικούς ρόλους μού έδιναν.

Η επιτυχία αυτή συνοδεύτηκε από τίμημα; Σε ρωτάω γιατί κάποια περίοδο είχα την αίσθηση –που μπορεί να ήταν και λάθος– ότι προσπαθούσες με κάθε τρόπο να απομακρυνθείς από τη σέξι και μοιραία εικόνα που σου είχαν προσδώσει τα Μέσα.

Όχι μόνο τα Μέσα αλλά και δυο-τρεις ρόλοι. Και οι φωτογραφίσεις για αυτούς τους ρόλους στα περιοδικά, που τότε βασίζονταν σε ξένα εξώφυλλα ηθοποιών που όλοι θαυμάζαμε και τις έκλεινε το εκάστοτε κανάλι που φιλοξενούσε την όποια σειρά. Και βέβαια μου την προσέδωσε –όπως λες– κι αυτό που ήμουν από τη φύση μου, η εμφάνισή μου, η φωνή μου, το βάδισμά μου – ό,τι τέλος πάντων ήμουν.

Αυτό ήταν το τίμημα. Έφτασα στο σημείο να λυπάμαι για ό,τι ήμουν. Ευτυχώς ήρθε η εποχή του Instagram που με απάλλαξε απ’ όποια ενοχή είχα.

Βλέποντας γυναίκες –μικρές και μεγάλες, όμορφες ή όχι, με παιδιά ή άνευ, καλλιτέχνες ή μπα, ποιοτικές ή όχι και τόσο τελικά– να προσπαθούν κατ’ εξακολούθηση να δείξουν ωραίες και ερωτικές και βέβαια να έχουν κάθε δικαίωμα να το κάνουν, μου φάνηκε συμπαθής η περίπτωσή μου. Άλλωστε ό,τι συνέβη συνέβη χωρίς προσπάθεια ή τακτική.

Επιτέλους αισθάνομαι ανακουφισμένη και ήσυχη! Ζούμε πια σε μια πιο ελεύθερη, πιο απενεχοποιημένη εποχή. Κάποτε ήταν οι εξ επαγγέλματος δημόσια προβεβλημένοι, τώρα είμαστε όλοι, και μάλιστα οικειοθελώς, επιλέγοντας οι ίδιοι τον τρόπο, χωρίς να μας αναγκάζουν επαγγελματικοί λόγοι.

Τώρα ένας κόσμος είμαστε κυριολεκτικά όλος ο πλανήτης! Και στα καλά –ελευθερία, ή έστω σημαντικά βήματα προς αυτήν, και βέβαια την αποδοχή της φύσης μας– και στα τραγικά –κλιματική κρίση, πανδημίες κ.ο.κ.– και στα φρικτά– ναρκισσισμός, υποκρισία, ιδιοτέλεια και σαχλαμάρα.

Έχεις πληγωθεί από σχόλια ή δημοσιεύματα; Το διαχειρίζεσαι διαφορετικά ωριμάζοντας;

Πού και πού μηνύω κανέναν και φτου από την αρχή.

Έχεις κερδίσει ποτέ τέτοια μήνυση; Και σ’ το λέω αυτό γιατί πολλοί συνάδελφοί σου θεωρούν ότι ποτέ δεν βγάζεις άκρη.

Έχω κερδίσει, και μάλιστα τριάντα εκατομμύρια δραχμές. Δεν τα πήρα ποτέ τα χρήματα αλλά το περιοδικό έκλεισε. Δεν είναι και λίγο!