Το χειμώνα θα δούμε στα σινεμά την Lady Gaga να ενσαρκώνει την «Μαύρη Χήρα» -όπως την ονομάζουν όλα τα ΜΜΕ, την «Lady Gucci» του πασίγνωστου οίκου μόδας. Πρόκειται για την αληθινή ιστορία της Πατρίτσια Ρετζιάνι που βρέθηκε για 16 ολόκληρα χρόνια στη φυλακή για τη δολοφονία του πρώην συζύγου της, Μαουρίτσιο Gucci.
Πολύ γνωστή ατάκα της εν λόγω κυρίας:
«Προτιμώ να κλαίω μέσα στην Rolls Royce μου παρά να είμαι χαρούμενη πάνω σε ποδήλατο»
(!!!)
Επίσης, όταν πριν κάποια χρόνια της πρότειναν να εργαστεί, με αντάλλαγμα την ελευθερία της από την φυλακή με εγγύηση, τους άφησε όλους έκπληκτους: «’Oχι ευχαριστώ, δεν έχω δουλέψει ποτέ στη ζωή μου και δεν σκοπεύω να το κάνω τώρα»
(!!!)
Τη μέρα που δολοφονήθηκε ο άντρας της- μετέπειτα θα αποδεικνυόταν ότι τον σκότωσαν με εντολή της- έγραψε μία μόνο λέξη στο ημερολόγιο της: «Paradeisos».
Ναι, «παράδεισος» έγραψε, τη δική μας ελληνική λέξη.
(!!!)
Μεγάλωσε φτωχή ναι, ο Μαουρίτσιο την ξεφτίλισε δημόσια όταν την εγκατέλειψε με καθόλου κομψό τρόπο για μία άλλη, ναι είχε όγκο στον εγκέφαλο που αφαίρεσε επιτυχώς και πολλά άλλα ενδιαφέροντα σημεία θα βρεις, σε μια ιστορία προδοσίας και δίψας για τα χρήματα, το στυλ και την εξουσία.
Αυτό που κρατάω όμως, είναι οι κυνικές της δηλώσεις. Η ωμή αποθέωση της στα λεφτά και η αδίστακτη προτίμηση της να κλαίει στην πολυτέλεια από το να γελάει «κάνοντας ποδήλατο».
Ήταν (και είναι ακόμα) μία γυναίκα των άκρων, όμως η ειλικρίνεια της οφείλει να μας αφοπλίζει και να μας προβληματίζει γιατί ναι, έχουμε υπερεκτιμήσει τα λεφτά και έχουμε υποτιμήσει τις «ποδηλατάδες».
Είμαστε μπερδεμένοι. Αποπροσανατολισμένοι για το τί σημαίνει στη ζωή μας ΝΙΚΗ και ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ.
-Θέλεις να κάνεις δύο δουλειές-και να μην προλαβαίνεις να ζήσεις-για να μπαίνεις στο ακριβό σου αμάξι, στη διαδρομή σπίτι-δουλειά-σπίτι;
(εξαιρούνται εννοείται οι περιπτώσεις που οι 2 δουλειές είναι αναγκαστικά μονόδρομος)
-Θέλεις να κάνεις αυτή τη διαδρομή στεναχωρημένος αλλά αγγίζοντας τα πολυτελή δερμάτινα καθίσματα;
-Τι σημασία έχουν όλα αυτά όταν δεν βρίσκεις λόγους για να χαμογελάς;
*Όταν σου λείπουν τα χρήματα, είναι ΠΙΟ σημαντικό να μη νιώθεις ότι σου λείπουν άνθρωποι*
Γιατί τα πρώτα δεν σου εξασφαλίζουν ευτυχία, μονάχα λίγη καλοπέραση.
Δεν πετάμε καλύτερα τα στερεότυπα με το πανάκριβο αμάξι;
Ανήκουν στην προηγούμενη γενιά αυτά τα κολλήματα.
Εμείς όσο είμαστε νέοι ακόμα, έχουμε περάσει Covid, μακροχρόνια οικονομική κρίση, κλιματική αλλαγή, όλα καταρρέουν, καίγονται(!) και θέλουμε να αναγεννηθούμε.
Πάμε πίσω στα πιο απλά. Πάμε πίσω στη γενιά των παππούδων μας, που περπάταγαν «πλούσιοι».
Θέλω όταν επιστρέφω από τις διακοπές και αντικρίζω το αμάξι της παρέας να είναι γεμάτο άμμο και ξεχασμένα αντικείμενα ανεμελιάς. Βατραχοπέδιλα, βιβλία, νωπά -ακόμα- μαγιό, μπανάνες ξεχασμένες που μαύρισαν.
Βρώμικο αλλά χρησιμοποιημένο από φίλους που ξέρουν να περνάνε καλά χωρίς Ferarri και Rolls Royce.
Η κουλτούρα μας αλλάζει. Θέλουμε χαρά. Θέλω γέλιο.
Θέλω ποδήλατο.
Xxx
Κατερίνα
Υγ: Στη φωτογραφία πειραματίστηκα με ένα τρακτέρ. Μην το δοκιμάσετε στο σπίτι. Φιλιά από το χωριό!
