Η Έλενα Κρεμλίδου, έκανε μία πολύ συγκινητική ανάρτηση μέσα από το προσωπικό της προφίλ στο Instagram, για τον αγαπημένο της θείο που δίνει τη δική του μάχη με τον καρκίνο.
Η γνωστή influencer, λύγισε και έκανε έκκληση για οικονομική βοήθεια προκειμένου να λάβει την κατάλληλη θεραπεία.
Λίγες ώρες αργότερα, ο θείος της Έλενας Κρεμλίδου, έκανε μια μακροσκελή συγκινητική ανάρτηση για να ευχαριστήσει τόσο την ανιψιά του, όσο και τον κόσμο που τόσο άμεσα τον στήριξε.
Δείτε αναλυτικά την ανάρτηση του θείου της Έλενας Κρεμλίδου:
«Τους συγγενείς δεν τους διαλέγεις, λένε. Είναι θέμα τύχης τι θα σου κάτσει. Υπό αυτή την έννοια, είμαι τυχερός που δεν διάλεξα την Elena Kremlidou αλλά την έφερε στη ζωή η αδερφή μου. Όταν ζήτησα βοήθεια, ανταποκρίθηκε με τέτοια ταχύτητα και αποτελεσματικότητα που ζαλίστηκα. Μετέφερε το μήνυμα μου στον λογαριασμό της στο Instagram. Δεν έχω λογαριασμό εκεί και μετά ντροπής μου δεν παρακολουθώ τη δουλειά της, αλλά ξέρω πως έχει ένα σκασμό θαυμαστές εκεί μέσα. Θαυμαστές που με κατέκλυσαν με κινήσεις αλληλεγγύης, ο καθένας με τις δυνάμεις του, αποδεικνύοντας πως η αλληλεγγύη ζει και βασιλεύει. Το μήνυμα έφτασε και στα αυτιά συναδέλφων της Έλενας, (λέω συναδέλφων επειδή τα παιδιά είναι επαγγελματίες, ο,τι και να λέμε εμείς οι κ@λογεροι για πηλοφόρι και μυστρί) οι οποίοι το αναμετέδωσαν. Δεν θέλω να αναφέρω ονόματα, επειδή είναι πολύ πασίγνωστοι, έχουν μάνατζερ, φολοουερ, δικηγόρους και εκτός από το να τους θαυμάζεις είναι και να τους φοβάσαι λίγο, με τόση δύναμη. Οπότε δεν το ρισκάρω. Κάποιοι μπορεί να τους ξέρετε ήδη.
Αυτό που θέλω να πω είναι πως για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια νιώθω σαν να αναπνέω ελεύθερα (παρόλο τον καρκίνο στο πνεύμονα, χχαχαα, το πιάσατε;) Ενιγουέι, η Ελλάδα κρύβει χρυσό. Και είναι τα παιδιά και η νεολαία της. Αυτοί που αντί να μας ρίξουν μια ροχάλα στη μούρη εμάς τους παλιούς, επιλέγουν να σταθούν δίπλα σε αγνώστους, να τους βοηθήσουν να επιζήσουν. Δεν προλαβαίνω να απαντάω σε μηνύματα συμπαράστασης. Η συγκίνησή μου είναι τόσο βαθιά που σταμάτησε το μυαλό μου. Ευχαριστώ αυτά τα παιδιά, που φαίνεται να είναι η μοναδική ελπίδα που μας απέμεινε.»
