Ο Κώστας Αρζόγλου, μίλησε στο περιοδικό ΕΓΩ και στον Ανδρέα Θεοδώρου. Μάλιστα, αναφέρεται στο πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε, αλλά και στη μεγάλη απώλεια της μητέρας του.
Ναι, είχα διαγνωστεί με όγκο στον εγκέφαλο. Εκείνη την ώρα φοβήθηκα, αλλά πρόκειται για ένα περίεργο αίσθημα. Φοβάμαι και δεν φοβάμαι. Τελικά δεν φοβάμαι τον θάνατο, αλλά αυτά που θα φύγουν μαζί μου. Όταν ήμουν στην εντατική μετά την εγχείρηση, είδα ένα φοβερό φως που δεν περιγράφεται. Σαν να είσαι πάρα πολύ κοντά στον ήλιο, χωρίς να καίγεσαι. Το συναίσθημα είναι όπως όταν είσαι σε ένα μπαλκόνι, υποχωρεί το κιγκλίδωμα και ταυτόχρονα θέλεις να πέσεις και να πιάσεις τον τοίχο πίσω σου. Εγώ τελικά πιάστηκα στον τοίχο (γέλια).
Η μητέρα σας, έφυγε από τη ζωή με έναν περίεργο τρόπο, γιατί χρειάστηκε να της γίνει νεκροψία;
Η μητέρα μου είχε πνιγεί σε μία παραλία της Σερίφου, αλλά δεν είχε ούτε ίχνος νερού στους πνεύμονές της. Την είχαν σύρει με ό,τι βρήκαν σε μια ακτή. Μέχρι τότε ήμουν ένα δελφίνι μέσα στη θάλασσα, μου άρεσε πάρα πολύ να κολυμπώ, να φτάνω στον βυθό. Παρατήρησα ότι μετά από τη μητέρα μου, θέλω να ξέρω ότι η θάλασσα είναι εκεί, τι αέρας φυσάει, αλλά δεν μπαίνω μέσα.
Δείτε ακόμη: Συγκλονίζει ο Κώστας Αρζόγλου: “Η μητέρα μου πνίγηκε και από τότε δεν ξαναμπήκα στη θάλασσα”
