Συνέντευξη στο περιοδικό “Λοιπόν” και στον Γιώργο Μουλά έδωσε η αγαπημένη ηθοποιός Μαίρη Χρονοπούλου.
Οι περιπέτειες που είχατε, σας δίδαξαν, σας έκαναν πιο δυνατή;
Αλίμονο, θα ήμουν ηλίθια αν έλεγα όχι. Πέρασα 20 χρόνια φρικτά. Ήμουν παράλυτη, παχύσαρκη 120 και βάλε κιλά. Υπήρξα ένα τέρας. Είχα μεταμορφωθεί σε ένα τέρας. Ένα τέρας που πήρε το θάρρος και έβγαλε τη φωτογραφία του στην τηλεόραση. Ένα τέρας, γουρούνι παχύσαρκο και με σήκωναν για να καθίσω ακόμη και στο καροτσάκι. Μετά από αυτό κάηκα, αλλά ευτυχώς βρήκα τον άνθρωπο που με έκανε να σταθώ ξανά στα πόδια μου. Περπατάω, αλλά δεν μπορώ ακόμη να κάνω μεγάλη απόσταση, πιστεύω ότι του χρόνου θα κάνω κατοστάρι.
Υπήρξαν άνθρωποι εκείνη την περίοδο που στάθηκαν βράχος δίπλα σας;
Λίγο αλλά στάθηκαν. Από το θέατρο, σχεδόν κανείς δεν ήρθε να με δει. Μονάχα η Καραγιάννη, η Στυλιανοπούλου και η Μπεάτα Ασημακοπούλου με την οποία είχα να συναντηθώ 40 χρόνια. Έψαξε και με βρήκε μετά από 40 χρόνια και ήρθε στο νοσοκομείο και έκατσε μαζί μου μία ολόκληρη μέρα. Μετά από λίγο έφυγε από τη ζωή. Ήταν συγκινητική γιατί δεν ήταν φίλη μου. Δεν ήρθε άλλος από το θέατρο, δεν είναι και πολύ συντρέχτες οι καλλιτέχνες στις αρρώστιες.
Δείτε ακόμη: Μαίρη Χρονοπούλου: “Έτσι θέλω να γίνει, να μην ξέρει κανείς που είμαι”
