Στο ατύχημα που είχε, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων η Έρρικα Πρεζεράκου στην κάμερα της εκπομπής Mega Καλημέρα. Αρχικά, αναφέρθηκε στα παιδικά της χρόνια καθώς και στη σχέση που είχε με τον αθλητισμό.
“Τον πρωταθλητισμό τον ξεκίνησα στα 25. Όταν ήμουν μικρή ήμουν ο ορισμός του αγοροκόριτσου, ήθελα να ασχοληθώ με τον αθλητισμό αλλά δεν ήθελαν οι γονείς μου. Εργαζόμουν πολλές ώρες σε μία εταιρεία και έπρεπε να κάνω κάτι για το σώμα μου. Είχα τη νοοτροπία του «βαριέμαι» και μου σύστησε ένας φίλος μου να πάω στο ΟΑΚΑ. Εκεί είδα κάποια κορίτσια να κάνουν άλμα επί κοντώ, ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά“, επισήμανε η γνωστή αθλήτρια.
Σχετικά με το ατύχημα που βίωσε το 2020, που της επέφερε ακρωτηριασμό στα δάχτυλα του χεριού της, ομολόγησε χαρακτηριστικά το εξής:
“Το καλό που έχει συμβεί είναι ότι έχοντας το χέρι μου λίγο πιο ψηλά από το κεφάλι μου, βρέθηκα κάτω από δυο 300αρες μηχανές και δυο τεράστιες προπέλες. Θα μπορούσα να έχω σκοτωθεί οπουδήποτε αλλού κι αν με χτυπούσαν. Οπότε έχω τώρα μια στάση ευγνωμοσύνης που κατάφερα να είμαι ζωντανή. Βοηθήθηκα από την αγάπη του κόσμου. Έκανα πολλά χειρουργεία και έχω ακόμα να κάνω κι άλλα.
Έχω και ένα δικαστήριο που πρέπει να ολοκληρωθεί και αυτό. Το χέρι δεν επιστρέφει για να γίνει όπως ήταν, οπότε επειδή αυτό δεν αλλάζει, δεν έχω ούτε θυμό, ούτε ένταση. Επειδή όμως ο άνθρωπος που το προκάλεσε, δε λειτούργησε καλά ούτε κατά το ατύχημα, ούτε μετά από αυτό, χρειάζεται να δεχτεί τις συνέπειες. Είδα μια ξεκάθαρη αλήθεια για το τι είδους άνθρωπος είναι και αυτό είναι αρκετό για μένα“.
Κατόπιν, η Έρρικα Πρεζεράκου προσέθεσε χαρακτηριστικά:
“Μετά το ατύχημά μου νιώθω ότι είναι η ώρα να δεσμευτώ με τον εαυτό μου να τον φροντίσω. Όταν θα γίνει αυτό, μπορεί να ελκύσει κάποιους ανθρώπους. Πρέπει να σκεφτόμαστε θετικά για να κάνει ωραία πράγματα το σώμα, αυτό εκπέμπει το νέο πρόγραμμα γυμναστικής που έχω φτιάξει“.
Δείτε το απόσπασμα παραπάνω στο Mega Καλημέρα.
Δείτε ακόμη: Έρρικα Πρεζεράκου: Τι αποκάλυψε για την επιστροφή της σορού της μικρής Αναστασίας στην Ελλάδα;
Δείτε ακόμη: Άρης Μακρής: “Η Έρρικα Πρεζεράκου ήταν το μεγαλύτερο δώρο που πήρα από το J2US”
