H κάμερα της εκπομπής «Χαμογέλα και πάλι» και ο ρεπόρτερ Θανάσης Πασσάς βρέθηκαν στα παρασκήνια του J2US και ρώτησε τη Σούπερ Κική για το ποια περίοδο της ζωής της θέλει να θυμάται χωρίς να μετανιώνει, αλλά ξέρει μέσα της ότι «κόντευε να το χάσει».
«Στα ναρκωτικά, στο κομμάτι του εθισμού που είναι τόσο μεγάλη η διαφορά του τότε με το τώρα, που οριακά είναι σαν να περιγράφω μία ταινία. Δε θυμάμαι ότι ήμουν εγώ. Έχω κάνει πάρα πολλά χρόνια ψυχοθεραπεία κι έχω μάθει να με αγαπάω πάρα πολύ να ξέρεις.
Μπορεί να φαίνομαι “κουκουρούκου” αλλά γενικά είμαι πολύ προσεχτική στο πόσο θα “λερώσω” το μέσα μου. Έχω παλέψει αρκετές φορές με την κατάθλιψη μέχρι που μαθαίνεις να παίζεις με αυτό, δηλαδή θυμάμαι ότι είχαν πει ότι είναι χρόνια κατάθλιψη και δεν φεύγει. Και γι’ αυτό δε χρειάστηκε να πάρω φάρμακα και αγωγή. Σε κάτι τέτοια πεισμώνω πολύ με τον εαυτό μου.
Έγινα αντιδραστική από πολύ μικρή λόγω των γονιών μου, που μου έλεγαν πολλά ψέματα. Αυτό με έκανε να είμαι άκρως ειλικρινής. Για παράδειγμα, μου έτυχε να παντρευτεί η μάνα μου κρυφά από εμένα. Έτυχε να δω φωτογραφίες γάμου με τα ξαδέρφια παρανυφάκια δίπλα, μόνο εγώ δεν είχα πάει. Η μεγαλύτερή μου ανάγκη ανέκαθεν ήταν να μπορέσει να με αποδεχτεί ο κόσμος. Για παράδειγμα, σε όποια δουλειά πήγαινα ως σερβιτόρα, θυμάμαι ότι φρόντιζα να μάθουν στην πρώτη βδομάδα ότι έχω κάνει φυλακή, για να μην το μάθουν μετά και με διώξουν. Παρόλα αυτά, με έδιωχναν έτσι κι αλλιώς γιατί έλεγαν ότι μπορεί να μας κλέψει το ταμείο. Σπάνια με εμπιστεύτηκαν εργοδότες για καιρό».
