O ισχυρός αχίλλειος τένοντας ενώνει τον γαστροκνήμιο μυ της γάμπας με το οστό της πτέρνας. Η ρήξη του συνηθέστερα συμβαίνει κατά 80% στη ζώνη ελαττωμένης αγγείωσης δηλαδή στην περιοχή 2-6 εκατοστά πάνω από τη πτέρνα. Αυτή οφείλεται σε μηχανική επιβάρυνση με απότομη σύσπαση σε ένα ήδη επιμηκυσμένο τένοντα και σε εκφύλιση του τένοντα λόγω ηλικίας, η χρήσης κορτικοειδών και αντιβιοτικών με φλουοροκινολόνη.
Είναι συνηθισμένη κάκωση στο ποδόσφαιρο και γενικότερα σε αθλήματα με μπάλα ή ρακέτα που απαιτούν εκρηκτική επιτάχυνση και απότομη αλλαγή κατεύθυνσης.
Ο αχίλλειος τένοντας αντέχει επιβάρυνση 100 νιούτον ανά τετραγωνικό χιλιοστό και μπορεί να τεντωθεί επιπλέον 8% του μήκους του πριν σπάσει. Αυτό σημαίνει ότι ένας τένοντας με μέση επιφάνεια 90 τετραγωνικά χιλιοστά μπορεί να αντέξει ένα τόνο!