Οι σχέσεις ήταν, είναι και θα είναι πάντα δύσκολες, ειδικά δε όταν τον άλλον δεν τον γνωρίζουμε καλά και συναντιόμαστε μαζί του για πρώτη φορά. Σαφώς, δεν μπορούμε να ξέρουμε εξ αρχής τα “θέλω” του, τα γούστα του, τις πεποιθήσεις του, αλλά τουλάχιστον μπορούμε να κάνουμε μια καλή αρχή.
Και να που έρχεται, λοιπόν, το πρώτο ραντεβού, μετά τα τηλεφωνήματα και τα μηνύματα. Όλοι μας στο πρώτο ραντεβού έχουμε κάνει τουλάχιστον μια φορά στην ζωή μας λάθη. Λάθη τόσο σημαντικά, ώστε το δεύτερο να μην έρχεται ποτέ, όσο και αν το θέλουμε. Αν βασιστούμε στο ρητό: «Την πρώτη φορά, είναι λάθος, την δεύτερη είναι απλά κακή επιλογή», δεν έχουμε παρά να δημιουργήσουμε ένα όμορφο κλίμα, για να υπάρξει και δεύτερο ραντεβου.
Η αναφορά στον πρώην
Κάποια στιγμή στο πρώτο ραντεβού, σίγουρα θα πέσει στο τραπέζι και η αναφορά στον πρώην. Αυτό είναι κάτι λογικό, όμως οι περισσότεροι από εμάς κάνουμε το εξής λάθος: Αντί να αναφερθούμε στον πρώην περιληπτικά (όπως του αξίζε άλλωστε, αφού ανήκει στο παρελθόν) μιλάμε για εκείνον τόση ώρα, ώστε ο επίδοξος νυν να πάρει το μήνυμα ότι τον θέλουμε ακόμα στην ζωή μας.
Η γενικότερη γκρίνια και κατήφεια
Προσωπικά, θεωρώ ότι δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από έναν άνθρωπο απαισιόδοξο, ο οποίος ταυτόχρονα (ή και όχι) γκρινιάζει. Βλέπει τα πάντα μαύρα, δύσκολα και χωρίς μέλλον… όχι όχι όχι, μην το κάνεις και φυσικά μην δέχεσαι να το ακούς! Χαμογέλα, βγάλε την θετική σιυ πλευρά και ασε την γκρίνια για κάποια άλλη στιγμή.
«Πότε θα σε ξαναδώ»;
Όπως λέει και το κλασικό τραγούδι «This is a men’s world» και καλό θα είναι να αφήνεις κάποια πράγματα για τον ιππότη της καρδιάς σου. Ερωτήσεις όπως «πότε θα σε ξαναδώ» και λοιπά μοιάζουν σαν να είναι απελπισμένη να ξαναδείς τον κομψό κύριο που σε συνοδεύει και ταυτόχρονα, σου αφαιρούν πόντους γοητείας. Και όπως λέει και η γιαγιά μου -Πολίτισσα γαρ- άσε και εκείνον να σε ψάξει…
