Οι άνθρωποι έχουν συχνά την τάση να αποφεύγουν τα συναισθήματα αντί να τα αντιμετωπίζουν. Αυτό συμβαίνει διότι πολλές φορές όσα αισθανόμαστε είναι αρνητικά και δύσκολα τα “σηκώνουμε”.
Η πανδημία του κορονοϊού δυστυχώς εκτός από την υγεία μας έχει καταφέρει να “τσακίσει” και την ψυχολογία μας. Στις μέρες μας, οι άνθρωποι τείνουν να αποφεύγουν τα αρνητικά συναισθήματα, όπως άγχος, θυμό και μοναξιά. Ωστόσο, αυτά συναισθήματα περιέχουν σημαντικές πληροφορίες που μπορούν να μας βοηθήσουν να αναλάβουν δράση και να τα αντιμετωπίσουμε.
Η ερώτηση είναι: Τι νιώθω τώρα και γιατί;
Όταν είμαστε αντιμέτωποι με δύσκολα συναισθήματα όπως άγχος, κατάθλιψη, άγχος, θλίψη, θυμό ή μοναξιά, ψάχνουμε γρήγορα απενεργοποιήσουμε το κουμπί στο συναισθηματικό “ταμπλό” μας αντί να λαμβάνουμε τα μηνύματα που περιέχουν.
Ήρθε η στιγμή να σταματήσουμε να το κάνουμε!
Πρέπει να θυμόμαστε ότι τα αρνητικά συναισθήματα δεν είναι το πρόβλημα. Είναι απλώς οι “αγγελιοφόροι” και μεταφέρουν μηνύματα που πρέπει να λάβουμε υπόψιν.
Για παράδειγμα, ο φόβος μπορεί να μας δείξει ότι ο κίνδυνος είναι μπροστά και καλύτερα να προετοιμαστούμε. Η μοναξιά μπορεί να μας ωθήσει να δώσουμε προτεραιότητα στις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Η θλίψη μπορεί να μας δείξει σε ό,τι είναι σημαντικό για μας.
Όταν προκύπτουν αρνητικά συναισθήματα, πρέπει να αναρωτηθείτε: «Τι νιώθω τώρα;» και και «Τι μου ζητά να κάνω το συναίσθημα μου;» και «Τι σημαίνει αυτό που λαχταρώ;».
Μήπως αποφεύγεις και τα θετικά συναισθήματα;
Υπάρχουν και άνθρωποι που αποφεύγουν και τα θετικά συναισθήματα! Όταν νιώθουμε χαρά, μερικές φορές εστιάζουμε στο πώς θα νιώθουμε όταν εξαφανιστεί, οπότε δεν την απολαμβάνουμε όταν την αισθανόμαστε. Αυτή η συμπεριφορά είναι δυστυχώς αυτοκαταστροφική!
Τα συναισθήματα δεν αφορούν μόνο τα θετικά και τα αρνητικά συναισθήματα, αλλά μας βοηθούν στην εκπαίδευση της ικανότητάς μας να παρατηρούμε τι υπάρχει, με βάση τα όσα έχουμε βιώσει στο παρελθόν. Δηλαδή, είναι σαν μετρητές που μας βοηθούν να προσαρμοστούμε στις προκλήσεις του ταξιδιού της ζωής μας.
Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι τα συναισθήματα είναι προσωρινά. Δεν προορίζονται να αποφευχθούν, ούτε προορίζονται να “κολλήσουμε” σε αυτά. Περιέχουν σημαντικά μαθήματα και όμορφες ανταμοιβές. Επιτρέποντας στα συναισθήματα μας να είναι εκεί όταν συμβαίνουν τους επιτρέπουμε να “υπηρετούν” τον ρόλο τους.
Το μόνο που πρέπει λοιπόν να κάνουμε είναι να αγκαλιάσουμε τα συναισθήματά μας και να αφουγκραστούμε τις αληθινές μας ανάγκες.
